Adaletle vicdanın birbirinden habersiz olduğu bir dünyada yaşıyoruz. Vicdanımızın kabul etmediği kötülükleri adalet yargılama müessesesinde malesef duyarsız kalıyor. Ne yazıkki yürek sızlatan olaylara bir yenisi daha eklendi. Küçücük yavru bir köpeğin dört ayağını kesip onu ormana atacak kadar nasıl bir yaratık olmalı bu diye düşünüyorum. Düşünmek yetmiyor çıldırıyorum, sesini duyuramayan bütün mazlumlar için adalet diliyorum. Medya alabildiğine görüntülendi haberi. Insanlara ne amaçla duyursa da gerçek amaç şu olmalı; bizler insanız ve hiçbir ayrım yapmadan zulüm gören acı çeken mazlumun yanında olmalıyız. Sokakta oyun oynaması tehlike arz eden küçücük çocuklar için mi gece otobüste hiç hemcinsi olmadan karşı cinsle yolculuk yapan genç kızlar için mi yoksa ahlaktan hiç nasibini almamış kendi öz evladına tecavüz eden baba müsveddeleri mi hangisi daha korkunç? Ben söyleyeyim. Her gün bir yenisini daha duymaya alıştığımız insanlığımız korkunç... Şu masum köpeğe işkence ederek öldüren şerefsiz pislikle, masum bir insana tecavüz eden şerefsiz arasında benim için hiçbir fark yoktur...