Vanlı kardeşler 40 yıldır baba mesleğini sürdürüyor

Bir zamanların gözde mesleği olan demircilik mesleğini küçük yaşlarda babalarından öğrenen iki kardeş, daha sonra devraldıkları işe dört elle sarıldı. Van’ın İpekyolu ilçesinde küçük ve eski bir atölyede işlerini titizlikle sürdüren Kalender kardeşler, 40 yıldır tüm işlerini sevgi ve saygı çerçevesinde yürüttüklerini belirtti. Kalender kardeşler, gelişen teknoloji nedeniyle işleri kötüye gitse de baba mesleğini büyük bir aşkla sürdüreceklerini ifade etti. Bütün işlerini yardımlaşarak yaptıklarını dile getiren Kalender kardeşler, aralarında şimdiye kadar herhangi bir anlaşmazlığın yaşanmadığını söyledi.
 

Demircilik mesleğinin kendilerine babadan kaldığını ifade eden 52 yaşındaki Halil Kalender, sevgi ve saygı çerçevesinde tüm işlerin yürüyeceğini dile getirerek, “Demircilik baba mesleğimizdir. Bizler çekirdekten yetiştik. Babamız rahmetli olduktan sonra bu mesleği bizler sahiplendik. Sevgi ve saygı çerçevesinde bütün işler yürür gider. İşin içine çıkar ve menfaat girdiği zaman ise olay biter. Bu durumda kardeşlikte, aile de biter. Ancak biz büyüklerimizden böyle gördük. Aile bağlarımız kuvvetli olduğu için birbirimizi bırakmadık ve örf geleneklerimizi sürdürdük” dedi.

“Mesleğimize aşığız”
 

Kısıtlı imkanlar ve gelişen teknoloji ile çoğu zaman iş yapamadıklarını, ancak babadan kalma mesleği severek yaptıklarını belirten ağabey Kalender, sözlerini şöyle sürdürdü:
“Kışın işlerimiz olmuyor. Eylül ayında işler biter, mart ayında işlerimiz yeniden başlar. Üç ayda kazanacağımız parayı ikiye bölünce masraflar dahi karşılanmıyor. Geçmişte imkanlar kısıtlı olmasına rağmen bütün işler bize gelirdi. Ancak teknoloji gelişti. Tarım işleri de fabrika sistemine dönmüş ve sanatkarlara iş kalmamış. Mesleğimize aşığız. Bu şekilde işlerimize devam ediyoruz. Mesleğimizi sevdiğimiz için devam ediyoruz. Yoksa mesleğimiz bitti.”

“Karın tokluğuna çalışıyoruz”
 

İşlerinin kötü gitmesine rağmen baba mesleğine sahip çıktılarını dile getiren 50 yaşındaki İsmail Kalender ise “35 yıla yakın bir zamandır bu işin içindeyim. Ağabeyimle birlikte baba mesleğini sürdürüyoruz. Bu işi severek yapıyoruz. Çoluk çocuğumuzun rızkı için çalışıyoruz. Ancak iş imkanları biraz kısıtlı olduğu için karın tokluğuna çalışıyoruz. Şu ana kadar mesleğimizde bir ilerleme sağlayamadık. Burada büyük işler yapamıyoruz. Ufak tamirat işleri yapıyoruz. Burada bir eleman çalıştıramıyoruz. İki kardeş, benim senin demeden çoluk çocuğumuz için beraber çalışıyoruz. Babamız disiplinliydi. Babam iş yerinde bize baktığı zaman ne demek istediğini anlardık. Bizlere bir imkan sunulsaydı çok memnun kalırdık” diye konuştu.

Yılmaz Sönmez